นี่คือการแข่งขันที่ได้รับความสนใจจากแฟนๆทั่วโลก
แชมป์โลกนักแทงสนุ๊กเกอร์มาถึงด่านสุดท้ายแห่งการรักษาตำแหน่งแขมป์โลกของตนไว้ ขอเพียงเขาแทงลูกสีดำหมายเลข 8 ลงหลุมไป เสียงปรบมือโห่ร้องให้กับชัยชนะของเขา ก็จะดังกึกก้อง ตอนนั้นลูกสีดำอยู่บนตำแหน่งไม่ไกลจากหลุม การแทงให้ลงหลุมนั้นเป็นเรื่องง่ายดายอย่างยิ่งสำหรับมือวางติดอันดับโลกทุกคน
แชมป์โลกโค้งเอวลง กุมไม้แทงสนุ๊กเกอร์ คาดคะเนทิศทางและน้ำหนักการแทงลูกด้วยอาการสุขุม เขากำลังคิดว่า ต้องไม่มีพลาดแม้กระทั่งหนึ่งในล้าน เขามองหน้าคู่แข่งแวบหนึ่ง เห็นแววแห่งความผิดหวังฉายวาบในดวงตาคู่แข่ง
ตอนนั้นเอง แมลงวันตัวหนึ่งบินมาจากไหนไม่ทราบ อากาศร้อนมาก แมลงวันบินไปบินมา มิใช่เรื่องแปลก แมลงวันบินมาเกาะแขนข้างที่กุมไม้แทงสนุ๊กเกอร์ของเขา ทำให้เขาจำต้องหยุดแทงด้วยอาการคัน แต่แล้วแมลงวันก็บินไปเกาะที่อื่น
เขาก้มลง จะแทงลูกสนุ๊กเกอร์ใหม่ แมลงวันบินมาอีกแล้ว ครั้งนี้ถึงกับลงเกาะคิ้วของเขาที่กำลังขมวดแน่น เขาจำต้องหยุดแทงอีก จากนั้นวิ่งไล่แมลงวันด้วยอาการหงุดหงิด
แต่แมลงวันก็บินหลบไปได้อย่างง่ายดาย
เขาหายใจลึกๆ เตรียมแทงลูกสนุ๊กอีกครั้ง โอ้พระเจ้า! เขาพบว่าแมลงวันบินกลับมาอีก ครั้งนี้เกาะอยู่บนลูกสนุ๊กเกอร์หมายเลข 8 ราวกับภูตร้ายตามหลอกหลอน
เขาเกิดอาการ "ควันขึ้น" อย่างน่าประหลาด เขาปัดมือไปมา ต้องการไล่แมลงวันให้รีบบินหนีไปเสีย แต่แมลงวันยังเกาะเฉย ขยับปีกสองที แล้วนิ่งอยู่กับตรงนั้น เขาไม่สามารถระงับโทสะได้อีกต่อไป ใช้ไม้แทงสนุ๊กเกอร์ กระแทกไปที่แมลงวันทันที
แมลงวันตกใจบินหนี แต่ไม้แทงสนุ๊กเกอร์ก็ไปโดนลูกสีดำเข้า ตามกติกาการแข่งขันนั้น ก็คิวถึงคู่แข่งแทงบ้าง คู่แข่งคล้ายตายแล้วเกิดใหม่ ถือโอกาสนี้แทงลูกสนุ๊กเกอร์ลงหลุมไปอย่างสวยงาม
การป้องกันตำแหน่งแชมป์โลก พ่ายแพ้อย่างไม่เป็นท่า เขาแค้นแมลงวันตัวนั้นมาก น่าเสียดายที่เขาป่วยเป็นโรคร้ายในเวลาต่อมา ทำให้ไม่มีโอกาสได้ขึ้นเวทีชิงแชมป์โลกอีก ก่อนตายเขายังคิดวนแต่เรื่องแมลงวันตัวนั้น ไม่สามารถให้อภัยมันได้
เรื่องนี้กำลังบอกอะไรเราอยู่?
ชะตากรรมของแชมป์โลกคนหนึ่ง ผูกติดกับแมลงวันเช่นนี้ อาจเป็นเรื่องบังเอิญ แมลงวันบินหนีไปแล้ว แต่บาดแผลและบทเรียนของแชมป์โลกนั้นจะคิดบัญชีแก้แค้นกับใคร? ถ้าแชมป์โลกสามารถระงับโทสะ รอแมลงวันตัวนั้นบินจากไปด้วยอาการสงบ บางทีบทสรุปตำนานเรื่องนี้ อาจจะต้องเขียนกันอีกแบบหนึ่ง
ดังนั้น จงลืมบุคคลและเรื่องล้มเหลวในกาลก่อนที่ทำให้เราโกรธ ใช้เศษเสี้ยวแห่งความสำเร็จในความทรงจำแทนที่เรื่องไม่ดีทั้งหลาย
Cr. จงเป็นนายแห่งตน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น