ข้อคิดจากเรื่องเล่า: หมอดูกับชายผู้ยิ่งใหญ่

     ชาวอเมริกันคนหนึ่งอายุล่วงเข้าวัยกลางคนแล้ว ผ่านการหย่าร้าง ล้มละลาย ตกงาน ประสบเคราะห์กรรมต่อเนื่องครั้งแล้วครั้งเล่า ทำอะไรก็ไม่สำเร็จเลยสักอย่างเดียว

     คนที่รู้จักเขาต่างลงความเห็นว่า ชีวิตเขาจบสิ้นแล้ว ไม่เหลือความหวังอะไรอีก แม้แต่ตัวเขาเองก็รู้สึกว่า ชีวิตเขานั้นหาความหมายอะไรไม่ได้เลย

     ตอนแรกเขาโทษว่า โลกนี้ไม่มีความยุติธรรม นานวันเข้าเขาก็กลายเป็นคนแปลกประหลาด ขี้โมโห ฉุนเฉียว ขณะเดียวกันก็อารมณ์อ่อนแอเปราะบางเป็นที่สุด

     วันหนึ่งเขาดื่มสุราจนเมามาย เที่ยวเดินสะเปะสะปะอยู่ตามท้องถนน เห็นชาวยิปซีคนหนึ่งนั่งอยู่ริมทางเท้า คอยทำนายโชคชะตาให้แก่คนที่สัญจรไปมา

     แม้ว่าแต่ไรมาเขาจะไม่เชื่อเรื่องเหล่านี้ ทว่า ในยามอับจนสิ้นหนทางเช่นนี้ เขากลับตัดสินใจเดินไปหาชาวยิปซีผู้นั้น เพราะอยากรู้ว่า ตัวเองยังมีความหวังอะไรในอนาคตอีกหรือไม่

     หมอดูยิปซีพิจารณาลายมือเขาอย่างละเอียดแล้วบอกว่า "คุณเป็นบุคคลผู้ยิ่งใหญ่"

     พอได้ยินคำพูดประโยคนี้จากปากหมอดู ชายผู้นั้นก็หายเมาไปกว่าครึ่ง เขาหัวเราะเสียงดังแล้วบอกว่า

     "คุณล้อผมเล่นหรือเปล่า ผมเป็นคนโชคร้ายที่สุด ไม่มีอะไรเลยสักอย่างเดียว เป็นคนที่ถูกโลกทอดทิ้ง ผมจะเป็นผู้ยิ่งใหญ่ได้อย่างไรกัน ตลกมาก..."

     ชาวยิปซีไม่สนใจคำพูดแสดงอารมณ์ของเขา ยังคงพูดต่อไปด้วยท่าทีสงบเยือกเย็น "ไม่จริงหรอก คุณคือ จอร์จ วอร์ชิงตัน กลับชาติมาเกิด โลหิตที่ไหลอยู่ในร่างกาย ความกล้าหาญ และสติปัญญาของคุณ ล้วนแล้วแต่เป็นของ จอร์จ วอร์ชิงตัน ทั้งสิ้น! คุณผู้ชาย คุณไม่เคยสังเกตเลยหรือว่า ใบหน้าของคุณถอดแบบมาจาก จอร์จ วอร์ชิงตัน"

     ชายผู้นั้นอึ้งไปราวสองนาที จากนั้นก็ได้สติคืนมา เขาถอนหายใจแล้วบอกว่า "ผมเพิ่งหย่า ล้มละลาย ไม่มีงานทำ เวลานี้แม้แต่บ้านก็กำลังจะถูกธนาคารขายทอดตลาด จะไม่มีบ้านอยู่-อยู่แล้ว"

     "นั่นเป็นเรื่องที่ผ่านไปแล้ว" หมอดูยิปซีกล่าว "อนาคตคุณสดใสมากเชื่อฉันเถอะ วันหน้าคุณจะต้องสร้างผลงานยิ่งใหญ่อย่างแน่นอน เพราะคุณคือภาคหนึ่งของ จอร์จ วอร์ชิงตัน"

     แม้จะไม่เชื่อสักเท่าไหร่ แต่เขาก็จ่ายเงินค่าดูหมอให้แก่ชาวยิปซีแล้วเดินจากไป จะว่าไปก็แปลก นับจากวันนั้น ในใจเขาก็เกิดความรู้สึกขึ้นมาอย่างหนึ่ง ซึ่งแต่ก่อนไม่เคยมี เวลาเขาส่องกระจก เขายิ่งมองก็ยิ่งรู้สึกว่า ตัวเองคล้าย จอร์จ วอร์ชิงตัน

     จากนั้นเขาก็เริ่มหาหนังสือเกี่ยวกับ จอร์จ วอร์ชิงตัน มาอ่าน ไม่ช้าไม่นานเขาก็สังเกตว่า คนรอบข้างมีกิริยาท่าทีเปลี่ยนไปจากแต่ก่อนมาก

     เพื่อนฝูง เพื่อนที่ทำงาน เจ้านาย และคนในครอบครัวทุกคน ต่างกลับเข้ามาในชีวิตเขาอีกครั้ง นับวันทุกอย่างก็ดูจะดีขึ้น

     สิบห้าปีหลังจากนั้น เขาก็กลายเป็นบุคคลผู้ประสบความสำเร็จ และมีชื่อเสียงคนหนึ่งของสหรัฐอเมริกา


เรื่องนี้กำลังบอกอะไรเราอยู่

      เวลาทำงาน คุณต้องนำเรื่องเล็กๆ ทุกเรื่อง มาเชื่อมผนึกรวมเข้ากับเป้าหมายในระยะยาว

Cr. สุขได้ถ้าวางเป็น