นักแสดงชื่อดัง 3 คน ได้รับเชิญให้ไปแสดงละครพร้อมกันในโรงละครแห่งหนึ่ง พวกเขาตั้งข้อเรียกร้องเดียวกันกับผู้จัดการของโรงละครว่า ต้องใส่ชื่อของตนเป็นอันดับแรกบนโปสเตอร์โฆษณา มิเช่นนั้น จะถอนตัวจากการแสดง
ข่าวนักแสดงชื่อดัง 3 คนจะแสดงฝีมือบนเวทีเดียวกัน แพร่ออกไปนานแล้ว จะปรับแก้เป็นแสดงคนเดียวคงไม่ได้ ยิ่งกว่านั้น นักแสดงทั้งสามล้วนเป็นดาราที่กำลังโด่งดัง ไม่ว่าล่วงเกินคนใดคนหนึ่ง ล้วนจะไม่เป็นผลดีต่อกิจการของโรงละคร นี่เป็นเรื่องชวนปวดศีรษะโดยแท้
แต่ผู้จัดการโรงละครหลังครุ่นคิดเล็กน้อย ก็รับปากทุกคนอย่างเต็มปากเต็มคำ
พอถึงวันแสดง นักแสดงทั้งสามถึงโรงละคร ก็พบว่า โปสเตอร์ของโรงละครมิใช่แผ่นกระดาษในแบบทั่วไป แต่เป็นโคมขนาดใหญ่ที่หมุนตลอดเวลา ชื่อนักแสดงทั้งสามล้วนอยู่บนโคมไฟ หมุนเวียนกันปรากฏชื่อข้างหน้า ใครก็บอกว่าชื่อตนอยู่อันดับแรกได้ นักแสดงทั้งสามจึงเข้าร่วมการแสดงครั้งนี้ด้วยความยินดี
เรื่องนี้กำลังบอกอะไรเราอยู่?
นิทานเรื่องเล่าเรื่องนี้ อาจใช้เป็นสัญลักษณ์แทนวิธีคิดแบบเคลื่อนที่และวิธีคิดแบบหยุดนิ่ง สะท้อนว่าการครุ่นคิดปัญหาแบบหยุดนิ่ง มักขยับขยายและใช้การไม่ได้ แต่ถ้าคิดเหมือนโคมที่หมุนตลอดเวลา มองแง่มุมอื่นๆให้มาก สมองก็จะมี "ชีวิต" แก้ปัญหาต่างๆได้อย่างง่ายดาย
ขณะเดียวกัน ยังมีความหมายอีกชั้นคือ คุณมักพูดถึงความมีระเบียบตามลำดับ ไม่สับสน แต่เรื่องเล่าเรื่องนี้ กลับเปลี่ยนความมีระเบียบตามลำดับ เป็นความไร้ระเบียบตามลำดับ จึงแก้ปัญหาที่ยุ่งยากได้ การหมุนเวียนแบบต่อเนื่องไร้รอยต่อนั้น เท่ากับ ความมีระเบียบตามลำดับหายไป
อีกทั้งเรื่องเล่าเรื่องนี้ยังบอกคุณอีกว่า ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม ขอเพียงรู้จักใช้ด้านบวกและด้านลบอย่างแยบคาย ล้วนจะเป็นประโยชน์กับคุณทั้งสิ้น
Cr. เจียระไนปัญญา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น