วันพฤหัสบดีที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2558

ข้อคิดจากเรื่องเล่า: หลุมดำ


    มีนักปราชญ์ผู้หนึ่งนั้น เป็นผู้ที่มีชื่อเสียงมาก ว่าเป็นผู้ที่รอบรู้ในทุกสิ่งสามารถ แก้ปัญหาวิกฤติ เหตุการณ์บ้านเมืองต่างๆได้ จนเป็นที่เคารพของคนในเมือง ท่านนักปราชญ์ผู้นี้เลยถูกแต่งตั้งให้มีตำแหน่งในการดูแลปกครองบ้านเมือง ไปที่ไหน มักมีคนให้ความเคารพ อำนวยความสะดวก หลีกทางให้ ผ่านไปที่ใด ไม่มีใครกล้าลบหลู่

    วันหนึ่งได้กลับจากการให้คำปรึกษาแก่พระราชา ในขณะที่เดินทางกลับนั้น รู้สึกอยากเปลี่ยนเส้นทางกลับที่พักซึ่งไม่ใช่ทางหลัก พาหนะนั้นเป็นรถม้าที่พอจะวิ่งได้ตามตรอกซอยเล็กๆ บังเอิญมีเด็กคนหนึ่งยืนขวางทางอยู่ คนขับรถม้าจอด แล้วบอกให้เด็กหลบไป เด็กนั่นไม่ยอมหลบ แถมยังท้าทายด้วยว่า เป็นใครใหญ่มาจากไหน ข้าเป็นเด็กอยู่ที่นี่มานาน มีเต่ากำลังจะข้ามทาง ท่านต้องรอให้เต่านี้ข้ามไปก่อน ข้าถึงจะยอมให้ผ่าน นักปราชญ์นั้นได้ยินถ้อยคำทั้งหมด จึงบอกคนขับรถม้าว่า ให้เด็กนั้นอุ้มเต่าออก เด็กไม่ยอมแถมบอกว่า ข้าไม่มีสิทธิ์รู้ว่าเต่าอยากไปทางไหน เพราะฉะนั้นต้องให้เต่านั้นเดินข้ามไปเอง

    นักปราชญ์รู้สึกโมโหมากเพราะอยากกลับไปพักผ่อนเต็มที จึงลงมาจากรถม้าแล้วถามเด็กน้อยว่า ไม่รู้หรือว่าข้าเป็นใคร เด็กน้อยบอก ข้าไม่มีหน้าที่ต้องรู้ว่าท่านเป็นใคร ข้ารู้เพียงข้าเป็นใครเท่านั้น นักปราชญ์ จึงเฉลยให้เด็กน้อยรู้ว่าตัวเองเป็นใคร เด็กน้อยร้องอ๋อ นักปราชญ์ จึงบอกว่าเมื่อรู้แล้ว ก็จงอุ้มเต่าหลีกทางข้า เด็กน้อยไม่ยอมและโต้ตอบด้วยคำพูดที่นักปราชญ์ ต้องอึ้ง...

    “ท่าน เป็นปราชญ์ คงรอบรู้ทุกเรื่อง หากท่านตอบในสิ่งที่ข้าถามได้ ข้าจะยอมอุ้มเต่าตัวนี้หลีกทางให้”

    นักปราชญ์รับคำท้า

    “ในแผ่นดินนี้ไม่มีอะไรที่ข้าไม่รู้ เจ้าเด็กน้อย จงถามมาได้”

    เด็กน้อยจึงถามว่า

    “ท่านรอบรู้ในทุกเรื่อง ลองตอบข้าหน่อยซิว่าเส้นผมท่านนั้นมีกี่เส้น”

    นักปราชญ์อึ้งอีกรอบ ไม่ตอบว่าอะไร แล้วเดินกลับขึ้นรถม้า แล้วบอกให้คนขับ วนรถม้ากลับไปทางเดิม


เรื่องนี้กำลังบอกอะไรเราอยู่

    การมีความเชื่อมั่นในตัวเอง รู้ในความสามารถของตัวเองนั้นเป็นสิ่งที่ดี แต่เมื่อใดที่ลุ่มหลงว่าเก่ง ว่าแน่ มันจะทำให้เราพลาด คือ จะมองเห็นเพียงเราที่เป็นภาพสะท้อนในกระจก แต่จะไม่เห็นเงาที่เป็นจุดมืดบอด หรือ หลุมดำ ของเราเอง

    ใครหลายคนที่คิดว่าตัวเองเก่งกาจกว่าใครในหล้า จนลืมที่จะรู้เรื่องของตนเอง ลืมศึกษาหลุมดำของเราเอง จะพลาดการเห็นลึกถึง "ความจริง" ความเข้าใจในสิ่งอื่นหรือบุคคลอื่นก็จะขึ้นอยู่กับมาตรวัดที่ตัวเองตั้งขึ้นมาจากความรู้ทัศนคติของตัวเท่านั้น

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น