มาร์ก อิงลิส ลงจากภูเขาสูงที่สุดในนิวซีแลนด์อย่างคนพิการ หน่วยกู้ชีพค้นพบเขากับเพื่อนช้าไปหลายวัน
ในช่วงเดือนพฤศจิกายน ปี 1982 พายุถล่มเขาสูงจนเขากับเพื่อนไม่มีทางขึ้นหรือลง ทั้งสองรักการปีนเขา ตั้งใจจะพิชิตภูเขา เอาราคิ / เมานท์ คุก สูง 3,754 เมตร แต่ความฝันสลายเมื่อพายุหิมะก่อตัวขึ้น
มาร์กเป็นนักปีนเขาอาชีพตั้งแต่ปี 1979 ในฐานะหน่วยช่วยชีวิตนักปีนเขาที่นี่ แต่ตัวเขาติดอยู่ในถ้ำน้ำแข็งบนเขาหลังพายุหิมะถล่มอย่างหนัก กว่ามีคนมาช่วยก็ผ่านไปแล้วสิบสามวัน เท้าทั้งคู่ของคนทั้งสองถูกหิมะกัด ต้องตัดขาทั้งสองข้างตั้งแต่หัวเข่าลงไป
เขาได้ลงจากภูเขาสูงที่สุดในนิวซีแลนด์อย่างคนพิการ อีกทั้งไม่เคยลืมความล้มเหลวครั้งนั้น ด้วยขาเทียมสองข้าง เขายังพยายามกลับไปสานฝันของเขาที่ภูเขาลูกเดิมอีกหลายครั้ง แต่ก็ล้มเหลว นาม เอาราคิ (Aoraki) ในภาษาเมารี แปลว่า แทงทะลุเมฆ บอกในตัวมันเองแล้วว่า นี่ไม่ใช่สถานที่ที่เหมาะกับมนุษย์ มิพักเอ่ยถึงคนพิการ
แต่ยอดเขาสูงเทียมเมฆก็แพ้กำลังใจของมนุษย์ มาร์ก อิงลิส ขึ้นถึงยอดเขาซึ่งทำให้เขาเสียขาไปจนได้ แม้จะกินเวลานานถึงยี่สิบปีในการพิสูจน์ความไม่ยอมแพ้
หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรหยุดชายพิการคนนี้ ด้วยสองขาเทียม เขาปีนเขา โช โอยุ ในทิเบต ในปี 2003
แล้วชายขาพิการก็เงยหน้ามองภูเขาที่สูงที่สุดในโลก!
การปีนเขาเอเวอเรสต์สำหรับคนธรรมดาจัดว่ายากแล้ว สำหรับคนไร้เท้ายิ่งยากทวี กินเวลา 40 วันในการปีนเขาเอเวอเรสต์ ระหว่างทางขึ้นเขาที่ความสูง 6,400 เมตร หมุดขาเทียมหลุด ทำให้เขาไถลลงมา แรงกระแทกทำให้ขาเทียมคาร์บอน ไฟเบอร์ ของเขาหักสองท่อน เขาซ่อมมันโดยใช้เทปพันเพื่อใช้ชั่วคราว ขณะที่มีคนนำขาเทียมสำรองจากฐานเชิงเขาขึ้นไปให้เขา
เรื่องนี้กำลังบอกอะไรเราอยู่
คนเราเจออุปสรรคกันทุกเมื่อ ความล้มเหลวเป็นเรื่องปกติ หลายคนล้มแล้วก็เลิกเลย บางคนล้มแล้วลุกขึ้นมา รอเวลากลับไปทำเรื่องเดิมนั้นให้เสร็จ ไม่เช่นนั้นจะรู้สึกคาใจไปตลอดชีวิต
ความอาฆาตต่อคนอื่นไม่ใช่เรื่องดีแน่ ๆ แต่อาฆาตต่ออุปสรรคกลับเป็นเรื่องดี
"ฝากไว้ก่อนเถอะ เดี๋ยวข้าจะกลับมาทำต่อให้จบ"
อุปสรรคในชีวิตเป็นราคาของการเดินทาง ทางยิ่งชัน ยิ่งปีนยาก ทว่าผลสำเร็จยิ่งน่าตื่นใจ การไม่สามารถฟันฝ่าอุปสรรคได้ในครั้งเดียวอาจเป็นเพราะไม่ได้เตรียมตัวมาดีพอ หรือผิดจังหวะผิดแผน หรือไม่มีแผนสำรอง เพียงถอยมาตั้งหลักใหม่ วางแผนเตรียมตัวให้ดีอีกครั้ง เรียนรู้จากข้อผิดพลาด ด้วยทัศนคติ 'ฝากไว้ก่อนเถอะ' ก็สามารถกลับไปทำงานที่ยากนั้นจนสำเร็จ ดังที่ปราชญ์ขงจื๊อกล่าวไว้นานมาแล้วว่า "ไม่สำคัญว่าเจ้าเดินช้าเพียงไร ตราบที่เจ้าไม่หยุดเดินหน้า"
May 15, 2006 มาร์ก อิงลิส ลงจากภูเขาสูงที่สุดในโลกอย่างผู้ชนะ เป็นชายพิการคนแรกที่ขึ้นถึงยอดเอเวอเรสต์
Cr. สองปีกของความฝัน - วินทร์ เลียววาริณ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น