วันอาทิตย์ที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2559

ข้อคิดจากเรื่องเล่า: งานวิจัยที่นานที่สุดในโลก


"Harvard Study of Adult Development"

      ผู้ริเริ่มโครงการวิจัยได้ติดตามศึกษาชีวิตของผู้ชายวัยรุ่น 2 กลุ่ม คือ

      กลุ่มแรก เป็นนักศึกษาชายปีที่ 2 ของมหาวิทยาลัยฮาวาร์ดจำนวน 268 คน ซึ่งมีคุณภาพชีวิตที่ดี ได้รับการศึกษาจากสถาบันที่มีชื่อเสียง ส่วนกลุ่มที่สอง เป็นชายวัยรุ่นอายุ 12 – 16 ปี ในตัวเมืองบอสตันจำนวน 456 คน ซึ่งเป็นกลุ่มที่เติบโตบนความลำบากและยากจน

      ทุก ๆ 2 ปี ทีมวิจัยจะให้ทั้ง 724 คนนี้ทำแบบสอบถามเกี่ยวกับความพอใจในชีวิตพวกเขา ไม่ว่าจะเป็นความพอใจในชีวิตการแต่งงาน หน้าที่การงาน หรือความพอใจทางสังคม และมีอยู่บ่อยครั้งที่ทีมวิจัย ขอไปสัมภาษณ์พวกเขาถึงที่ห้องรับแขก เพื่อถือโอกาสพูดคุยกับภรรยา หรือลูก ๆ หลาน ๆ ของพวกเขาด้วย

      นอกจากนี้ทุก ๆ 5 ปี จะมีการตรวจสอบสุขภาพพวกเขา ทั้งรายงานทางการแพทย์ ผลการตรวจเลือด ผลการตรวจปัสสาวะ หรือแม้แต่ผลการ X-ray หรือ สแกนสมอง โดยตลอดเวลาที่ทำการติดตาม ทีมวิจัยได้เห็นพวกเขาเติบโตไป ประกอบอาชีพต่าง ๆ บ้างเป็นคนงานในโรงงาน ทนายความ ช่างปูน หมอ และมีคนหนึ่งเป็นประธานาธิบดีสหรัฐ

     บางคนติดเหล้า บางคนมีอาการทางประสาท จำนวนไม่น้อยที่สร้างเนื้อสร้างตัว จนสามารถไต่ระดับทางสังคมขึ้นมาได้ ขณะที่อีกจำนวนไม่น้อยเช่นกัน ที่เลือกทางเดินที่ตรงข้าม

     ความมหัศจรรย์ของการวิจัยนี้คือ เป็นงานวิจัยที่ยาวมากซึ่งมีไม่บ่อยนัก เนื่องจากส่วนใหญ่มักจะเลิกไปภายใน 10-20 ปี เพราะผู้ถูกวิจัยไม่ยอมให้วิจัยต่อบ้าง เงินทุนวิจัยหมดบ้าง คนทำวิจัยหันไปทำเรื่องอื่น หรือเสียชีวิตไป แต่ Harvard Study of Adult Development กลับดำเนินมากว่า 75 ปีแล้ว โดยผู้ถูกวิจัยทั้ง 724 คนนั้นเหลือชีวิตรอดแค่ 60 กว่าคนเท่านั้น ซึ่งผู้เหลือรอดเกือบทั้งหมด อยู่ในวัย 90 ปีขึ้นไป

     อะไรคือ สิ่งที่บรรดานักวิจัยเรียนรู้ จากเรื่องราวกว่า 70 ปีของ 700 กว่าชีวิตผ่านทางเอกสาร และข้อมูลเป็นหมื่น ๆ หน้า ?

     พวกเขาเรียนรู้ว่า "ความร่ำรวย"  "ความโด่งดัง" หรือ "การทำงานอย่างหนักหน่วง" ไม่ใช่คำตอบของ "การมีชีวิตที่ดี" หรือ "สุขภาพที่ดี" เลยแม้แต่นิดเดียว แต่เป็น "ความสัมพันธ์ที่ดี" ต่างหาก ที่นำมาซึ่ง "การมีชีวิตที่ดี"

"Good relationships keep us happier and healthier"

     3 บทเรียนล้ำค่าที่เกี่ยวกับความสัมพันธ์ (Relationship) คือ

1. Connection is really good for us, loneliness kills.

      คุณจำเป็นต้องมีความสัมพันธ์ที่ดี กับคนรอบข้าง ไม่ว่าจะเป็นคู่ครอง เพื่อน ครอบครัว หรือสังคม ก็ตาม ซึ่งความสัมพันธ์เหล่านี้จะทำให้คุณมีความสุขกว่า แข็งแรงกว่า และมีอายุที่ยืนยาวกว่า ในทางกลับกันความเหงาและโดดเดี่ยวนั้น เป็นสิ่งอันตรายอย่างยิ่ง เพราะมันจะทำให้คุณมีความสุขน้อยลง ทำให้ร่างกายคุณเริ่มแย่ลงตั้งแต่วัยกลางคน สมองเสื่อมเร็วขึ้น และมีชีวิตสั้นกว่า

2. Quality is not Quantity.

      มันไม่สำคัญที่ปริมาณ หรือรูปแบบของความสัมพันธ์ เช่น "จะต้องแต่งงานเท่านั้น" แต่เป็น “คุณภาพของความสัมพันธ์” ต่างหากที่จะเป็นตัวบ่งชี้ งานวิจัยชิ้นหนึ่ง ชี้ให้เห็นว่า ความสัมพันธ์ที่ไม่ดีของสามีภรรยา จะส่งผลลบมากกว่า การหย่าร้างที่เข้าใจกันเสียอีก

3. Good relationships don’t just protect our bodies they protect our brains.

      ความสัมพันธ์ที่อบอุ่น มั่นคง ไว้ใจได้ พึ่งพาได้ ไม่เพียงแต่ช่วยให้มีสุขภาพกายที่ดีเท่านั้น ยังดีต่อสมองด้วย ความสัมพันธ์ที่ดี จะทำให้มีความทรงจำที่ดี และสมองยังคงใช้งานได้ดีอยู่ ซึ่งความสัมพันธ์ที่ดีในที่นี้ ไม่ได้หมายถึง ความสัมพันธ์ที่ราบรื่นสุด ๆ ไม่ทะเลาะกันเลย แต่เป็นความสัมพันธ์ที่รู้ว่า "เมื่อถึงเวลาที่ต้องการจริง ๆ เราจะมีคนที่พึ่งพาได้"

      นั่นคือสิ่งที่ "โรเบิร์ต วาล์ดินเจอร์ " และทีมงานวิจัยของ ฮาวาร์ด ค้นพบ ซึ่ง โรเบิร์ต บอกว่า จริง ๆแล้ว ผู้ถูกวิจัยเหล่านี้ในช่วงที่ยังเป็นวัยรุ่น หรือเริ่มเป็นผู้ใหญ่ใหม่ ๆ นั้น ก็เชื่อเหมือนกับที่คนในยุคนี้ว่า "ชื่อเสียง เงินทอง" จะทำให้พวกเขา "ประสบความสำเร็จและมีชีวิตที่ดี" แต่ความจริงจากการศึกษากว่า 75 ปี กลับกลายเป็นว่า

คนที่ให้ความสำคัญกับ 
"ความสัมพันธ์ที่ดีกับคนรอบข้าง" ต่างหาก 
คือ คนที่มีชีวิตที่ดีที่สุด

      โรเบิร์ต ชวนคิดว่า สิ่งที่ทำให้คนเรามองข้าม “ความสัมพันธ์ที่ดี”แล้วหันไปใส่ใจกับ "ชื่อเสียง เงินทอง" หรือ "หน้าที่การงาน" อาจเป็นเพราะ การมีความสัมพันธ์ที่ดีนั้น เป็นเรื่องละเอียดอ่อน ยากและไม่รู้จบ แถมยังต้องได้รับการใส่ใจตลอดเวลา จนหลายคนเลือกจะ "ทำงานหาเงิน" อย่างเดียว

      แต่ การเอาใจใส่ และการทำความสัมพันธ์ให้ดี ไม่ได้ยากขนาดนั้น

แค่เงยหน้าจากจอมือถือ แล้วสบตาคนรอบตัวให้มากขึ้น
หาอะไรใหม่ ๆ ทำร่วมกัน เพื่อให้ความสัมพันธ์ที่จืดจาง กลับมามีสีสันอีกครั้ง

      ทำอะไรง่าย ๆ ที่ไม่ต้องเสียเงิน เช่น ชวนคนรักไปเดินเล่น หรือติดต่อญาติที่ไม่ได้เจอกันมานานแล้ว

      Mark Twain บอกว่า ชีวิตมันช่างสั้น แล้วก็สั้นเหลือเกิน สั้นเกินกว่าที่จะมาโกรธกัน ทะเลาะกัน
หรืออิจฉาริษยากัน ควรมีแต่เวลารักกันเท่านั้น ซึ่งแค่นี้มันก็แทบจะไม่พออยู่แล้ว และนั่นคือสิ่งที่ "โรเบิร์ต วาล์ดินเจอร์ " พูดใน speech ของเขา

Cr. Inside out คิดกลับด้าน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น